“Otomobille giderken birden yol bitti, ne olduğunu anlamadan bisikletler beni ezmesin diye kendimi kenara attım. Yolun kalanında artık süremeyeceğim için otomobili yol boyunca sırtımda taşımak zorunda kaldım!” Evet, hiç böyle bir cümle duymadın. Bisiklet sporunda milli forma giymiş olan Murat Suyabatmaz, 1992 yılında diğer herkes gibi bisikletle ulaşımda buna benzer sorunlar yaşıyordu.Murat, bir gün belediye başkanından araç yolunun yanına bisiklet yolu yapmasını talep ettiği için azarlanmış

Adana- Cumhuriyet’in kuruluşunun 89. Yıldönümü, Adana’da da halk tarafından büyük coşkuyla kutlandı.1912 yılında Adana’nın Seyhan İlçesi, Kurtuluş Mahallesi’nde inşa edilmiş olan ünlü Adana Garı, 100 yıllık tarihinde böyle coşkulu bir kitleye tanıklık etmemişti.

Maşukiye- İzmit’in (Kocaeli) il sınırı köylerinden biri olan Maşukiye’yi önce yok saydılar, sonra da trenini kaldırdılar.150 küsur yıllık Maşukiye köyü, geçen yerel seçimi kazanmak için iktidar partisi tarafından icat edilen Kartepe İlçesi’ne bağlanıverdi apansız. Koca köy, belde belediyesi bile vardı, şimdi artık Kartepe ilçesine bağlı iki mahalleden oluşuyor; Çınarlı ve Soğuksu mahalleleri.

31.07.2012 Ebru Gültekin Ilıcalı’nın doğum günüydü. 20 gün geçmişti sevenlerinden ayrılalı. Eşi kardeşi akrabaları meslek arkadaşları sevenler bugün onu bir kez daha anmak, bu trajik ölümün peşini bırakmayacaklarını bir kez daha ilan etmek için Feneryolu tren istasyonunda toplandılar. Yakınını kaybetmenin ardından yapılan anma polis denetiminde gerçekleşiyordu. Olay günü olmayan kameralar anma gününde kayıttaydı. Bir ara polislerden bir sesli olarak soruyordu bu eylemi düzenleyen kim? Kaybettiğin yakınını anmak ileri demokrasi de eylem olarak adlandırılıyor demek ki.

Son dönemde ulaşımın büyük oranda yolcu ve yük taşımacılığının birbirini tamamlayan hızlı, ekonomik ve güvenli taşımaya elverişli kombine, intermodal, multimodal sistemlerden yararlanması; bu sistemde gerektiğin- de karayolu, demiryolu, denizyolu, havayolu boru hatları taşımasının birlikte kullanılması ve çevreyi gözeten bir yaklaşım söz konusudur.

Toplu taşımadan yararlanmak temel bir insan hakkıdır. Toplu taşımayı herkes için ulaşılabilir kılmak ve toplu taşıma araçlarını kullanan insanların can güvenliğini sağlayacak önlemleri almak ise, Ulaştırma Bakanlığı ve (söz konusu durumda) Devlet Demiryolları yönetiminin görevi, sorumluluğu ve zorunluluğudur. 

Dünya genelinde son 15-20 yıldır demiryollarına olan ilginin biraz daha artmasına paralel olarak, özellikle, ülkemizin de şimdilik içinde bulunduğu devlet işletmeciliğinde olan demiryollarının, özel sektör tarafından işletilmesi hararetle gündemdedir. “Tekelcilikten kurtulma, çok firmanın olaya dahil olmasıyla rekabet ve bu rekabetle, daha ucuza veya daha kaliteli, müşteri talep odaklı taşıma” ana başlıklarıyla, demiryollarında özelleştirilmenin reklamı yapılmaktadır. Peki, özel şirketlerin işlettiği demiryollarında durum gerçekten böyle midir?

Birleşik Taşımacılık Çalışanları Sendikası tarafından yapılan yazılı açıklamada “Türkiye Demiryolu Ulaştırmasının Serbestleştirilmesi Hakkındaki Kanun Taslağı’yla Demiryolu sisteminin sermayenin kullanımına açılması, serbestleştirilmesi, demiryolu sisteminin Kamusal denetimin dışına alınması, TCDD’nin parçalanması, altyapı dahil her türlü hizmet üretiminin piyasalaştırılması ve rekabete açılması, kamu çalışanı sayısının azaltılması, Kamu hizmetinin tasfiyesi ile vatandaşlarımızın yararına sürdürülmesi gereken faaliyetlerin piyasanın kâr güdüsüne terk edilmesi, kâr etmediği gerekçesi ile hatların kapatılması ve trenlerin seferden kaldırılması ve TCDD arazilerinin yağmalanmasını amaçlamaktadır” denilerek bu düzenlemeye karşı mücadele edileceği dile getirilmiştir.