Kamusal işletmecilik adına ulaşıma ve demiryollarına, insanca yaşam adına kente ve kültürümüze, insan hakları adına pozitif ayrımcılığa ve kadın haklarına sahip çıkıyor ve savunuyoruz.
TCDD Genel Müdürlüğü, Haydarpaşa garı ve çevresindeki 1.000.000 m2 arazinin ranta çevrilerek ulusal ve uluslararası sermayenin emrine verilmesi için yönetim kurulundan aldığı kararla Özelleştirme İdaresine başvurdu. Yapılan başvuruya ilk tepki Birleşik Taşımacılık Çalışanları Sendikasının yaptığı başvuru ile geldi. Haydarpaşa Dayanışması ise “bu hamleye sokakta ve yargıda yanıt verilecektir” dedi.
Türkiye Demiryolu Ulaştırmasının Yeniden Yapılandırılması Hakkında Yasa Taslağı hakkında TCDD Genel Müdürü Süleyman KARAMAN’ın çağrısı üzerine 11.09.2012 tarihinde TCDD Genel Müdürlüğünde TCDD’de örgütlü sendika ve derneklerin katılımıyla yaklaşık bir buçuk saat süren bir toplantı yapılmıştır.
Haydarpaşa garı ve çevresini her türlü yasa ve yönetmeliği, bilimsel ve etik kuralı hiçe sayarak yüksek yoğunluklu yapılaşmaya açıp küresel rant sermayesinin kullanımına sunmaya çalışan iktidar 25.11.2011 tarihinde Büyükşehir Belediye Meclisinden onaylatılar. Askıdan inmiş bulunan Haydarpaşa Gar ve Limanı ile çevresi 1/5000 ölçekli Koruma Amaçlı Nazım İmar Planı idari sınır ile sit sınırı arasında uyumsuzluk görülmesi üzerine 13.09.2012 tarihinde ikinci kez CHP li üyelerin muhalefetine süren tepki eylemlerine rağmen AKP li üyelerin çoğunluk oyları ile onaylandı. Bu gelişme üzerine toplanan Haydarpaşa Dayanışması yağma projesine karşı hukuki ve sokak mücasdelesinin devam ettirilmesi yönünde kararlar almıştır.
Osmanlı topraklarında demiryolu kurmak düşüncesi 1836’da gündeme getirildi. Büyük Britanya’nın tanım ve tasarımıyla başlayan süreçte uygulamaya geçilmesi için bir dizi olayın olgunlaşması beklenecektir! Yine İngiliz’in yedinde ve yönetiminde olmak üzere… 1836’dan 1839’a, oradan 1856’ya gelindiğinde gerek hukuksal, gerekse ekonomik açıdan zemin iyice olgunlaşmış durumdaydı. Bir de bunlara Osmanlı’nın Avrupa yanında ve Avrupa için ölmek üzere (!) katılacağı Kırım Savaşı eklenince imtiyaz demiryolculuğunun tapu sözleşmesi tartışmasız imzalanacaktı. Zaman içinde demiryolu çöküşe duran bir imparatorluğun simgesine dönüşecekti.
Demiryolcular Torbalı İstasyonu ile Tepeköy İstasyonu arasında kalan demiryolu hattına, eskiden “Ağaç Tüneli” derlerdi. Şimdiki PTT binasından, Torbalı Mahallesi girişine kadar, ulu ağaçların dalları yükseklerde birleşerek, doğal bir tünel oluştururdu, yıllar önce. Kara trenlerin dumanı, ağaçların yapraklarını siyaha dönüştürürdü. Demiryolu hattının her iki yanı, çınar ve karıngeç ağaçları ile çevrili idi.
31.07.2012 Ebru Gültekin Ilıcalı’nın doğum günüydü. 20 gün geçmişti sevenlerinden ayrılalı. Eşi kardeşi akrabaları meslek arkadaşları sevenler bugün onu bir kez daha anmak, bu trajik ölümün peşini bırakmayacaklarını bir kez daha ilan etmek için Feneryolu tren istasyonunda toplandılar. Yakınını kaybetmenin ardından yapılan anma polis denetiminde gerçekleşiyordu. Olay günü olmayan kameralar anma gününde kayıttaydı. Bir ara polislerden bir sesli olarak soruyordu bu eylemi düzenleyen kim? Kaybettiğin yakınını anmak ileri demokrasi de eylem olarak adlandırılıyor demek ki.
Son dönemde ulaşımın büyük oranda yolcu ve yük taşımacılığının birbirini tamamlayan hızlı, ekonomik ve güvenli taşımaya elverişli kombine, intermodal, multimodal sistemlerden yararlanması; bu sistemde gerektiğin- de karayolu, demiryolu, denizyolu, havayolu boru hatları taşımasının birlikte kullanılması ve çevreyi gözeten bir yaklaşım söz konusudur.
Toplu taşımadan yararlanmak temel bir insan hakkıdır. Toplu taşımayı herkes için ulaşılabilir kılmak ve toplu taşıma araçlarını kullanan insanların can güvenliğini sağlayacak önlemleri almak ise, Ulaştırma Bakanlığı ve (söz konusu durumda) Devlet Demiryolları yönetiminin görevi, sorumluluğu ve zorunluluğudur.