Murat Kışlalı Trene Bindirilmiş Gazeteci Değil
Murat Kışlalı trene "bindirilmiş" gazeteci değil, trenin iki yüzyıldır taşıyıp getirdiği tarihi günümüzde yaşanagiden tarihe bağlayarak gözlerimizi açmaya çalışan bir kalem!..
Cumhuriyet’in değerli çalışanı, tetik ve uyanık yurttaş Murat Kışlalı’ya Cumhuriyet Demiryolları Ödülü verilmesi gerekir!
Verilir de bir gün…
Yıllardır yazageldiklerine eklemlediği son iki yazısı (haberi) ile yaptığı hizmet, tarihsel düzeydedir.
Niçin?..
11 ve 12 Ağustos tarihli Cumhuriyet’te yer alan yazılarıyla Kışlalı, 1856’lardan 1946’lara, oradan 2006’lara uzanan Anadolu’yu ve Anadolu’nun sahiplerini emperyalizmin izin verdiği ölçüde demirlendirmek siyasetinin güncelleştirilmiş suçüstü belgesi’ni veriyor.
Bir tek 1923-1943 arası bu tanımlama ve tablonun dışındadır.
1856’dan başlayarak Osmanlı’yı hacamat eden "imtiyaz demiryolculuğu", 1946’dan sonra o imtiyazı da Türkiye’ye çok görecek ve "Demiryolu yapmak sizin neyinize!" diye gürleyecektir.
1946-47’lerde ülkemize gelip, yurdu baştan başa dolaşan ve tomografisini çeken (!) ünlü Amerikan Petrol tekeli Standart Oil Company‘nin Mühendisler Kurulu Başkanı , ABD Dışişleri Bakanlığı Petrol Müşaviri Thornburg’un sözleridir bu tehdit. Nerede yer almıştır? 1950’de "Türkiye; Ne İçin Yardım?" diye çevrilmesi daha doğru olacak iken, "Türkiye Nasıl Yükselir?" adıyla dilimize çevrilen kitabında ayrıntılarıyla anlatır Thornburg bu tiranca söyleminin gerekçesini…
Bizimkiler de ondan yağ çıkarmak için kolları sıvarlar!!! O sözler orada dursun. 1995‘e gelindiğinde ve üç yıl sonra Türkiye’nin yönetiminin tümüyle DTÖ, DB, IMF ve benzeri Batı sermayesinin öncü ve ajan kuruluşlarına terkedileceği yıllara denk gelen bir başka Amerikan ziyareti gerçekleştirilir ülkemize.
Bu ziyaret, CİA’ye hizmet ve yatırım desteği veren Amerikan kuruluşu Booz.Allen Hamilton‘ın ülkemizde yaptığı ve sonuçlarının bir dosya halinde Devlet Demiryolları Yönetimine verildiği, demiryollarını "iyi etme" projesidir. Ki 1995 tarihini taşır ve o iyilik önerileri demeti görüntüsüne büründürülmüş bu yeni "ihtarname"de de, bize demiryollarını ortadan kaldırın denilecektir açıkça!
Bir-iki "prestij hattı size yeter, siz karayoluna ağırlık verin" diye kibarca; 1947’den altmış yıl sonra!..
Ankara-İstanbul arasında yapımı yılan hikayesine döndürülen "hızlı" tren projesinin AKP iktidarınca ısıtılırken tenceresinin devrilmesinden tutunuz, Ankara-Sivas, Ankara-Konya vs. diye yeni hızlı tren projeleriyle kotarılan masalların tümü, işte bu, "Siz birkaç prestij hattıyla yetinin" ihtarının ele-yüze bulaştırılan uygulamalarıdır. Gerçekleşmesi de enflasyon düşürülmesi ve cari açık kapatımı konusunda gerçekleştirilen başarı kadar kalmaya yargılıdır.
Çünkü, 1998’den beri, özellikle, "zımnen" de olsa, bizi bizim değil İMF’nin yönettiğini ekonomiden sorumlu iki pasaportlu devlet bakanı söylemiştir!
İşte Kışlalı‘nın o son iki yazısı bu tarihsel serüven ve sürecin, bu emperyalizmin öksesine düşmüş siyasi ve ekonomik yapılanmanın Muharrem Kararnamesi’ni aratmaz bir "iflas belgesi"dir. O kararname de biliyorsunuz "imtiyaz demiryolculuğu"nun belini kırdığı Osmanlı’nın, başta demiryolu yapım ve yatırımından altına girdiği borçların ödenmesinin güvenceye alınmasını yönetecek Düyunu Umumiye’nin ebesi olmuştu
.
Yıllar sonra Kışlalı’nın özlü ve özet, ama bir o kadar da çarpıcı haberi, bize yeni moda imtiyaz demiryolculuğu siyasetinin de sonunun geldiğini gecenin içinde parlayan işaret fişekleri gibi patlayarak duyuruyor. Ekonomi yalan götürmüyor!
Demiryolu, yine, dün olduğu gibi, bugün de ulusal olmayan, emperyalizme bağlı ve bağımlı politikaların iflasının tarihe geçildiği bir kürsüye dönüşüyor yeniden… 14 Ağustos 2008
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Yazar: Ümit Sarıaslan