Doğançay’ın Çınarları
Ceyhun Atuf Kansu, ‘Çocukluğumun İstasyonları’ şiirinde, Doğançay İstasyonu’nu,
"Koklamadan edemezdim, Doğançay İstasyonu‘nu.
Güz ananın ellerinden çınar yapraklarını,
Hızar fabrikasından gelen o sesi duymalıydım.
Yosunlu meşe kütükleri kesilirken." dizeleriyle anar.
Doğançay İstasyonu; tarihi önemi, doğal güzellikleri ve terkedilmişliğiyle şiirimize, edebiyatimiza mal olmus bir mekan. Ama bu konuda özellikle anmamiz gereken yapıt, Felsefeci ve Şair Oruç Aruoba’nın 2004 yılında yayınladığı "Doğançay’in Çınarları" adlı şiir kitabı.
Şair, Doğançay İstasyonu’ndaki yüz yıllık çınarların dilinden onların dünyasını ve elbette ki aslında bizim yaşadıklarımızı anlattığı kitabında, eserin esin sürecini ve yazılış öyküsünü şöyle aktarıyor:
"Doğançay’in Çınarlarını ilk kez 19 Haziran 1996’da gördüm. Istasyondan yavaşlayarak geçen trenin içinden, sağ tarafta, doğu’ya doğru; güneş, solumda, yamaç ardına epey devrilmişken. Hemen kavradım; pek de anlamlandıramadan… Sonra -daha yazmadan- kurdum onları. 14 Ocak 1997’de zamanları geldi; yazmaya basladım. 15 Mayıs’ta bir kez daha gectim yanlarından -aralarından-: Tam kurduğum gibiydiler. Yazılışları ise daha epey süreceğe benziyordu.
13 Haziran’da, benim gözlerimle, Yıldırım’ın mercekleriyle, ilk kez gittik Doğançay’a. İstasyonun tümüyle ‘metruk’ hale geldiğini o gün öğrendim: Hiçbir tren uğramiyordu Doğançay’a artık; çınarlarsa, tam -yaz başı- doluluklarındaydılar. Her sey anlaıina uygundu, yani…
–ama, yazmam-süren tıkanmalarla-4 Temmuz’a kadar uzadı; metni de, asağıda atacağım tarihte son haline sokabildim ancak.
Oruç Aruoba 16 Kasım 1997 Çiftehavuzlar"
Benim önerim, Doğançay’a pikniğe giderken yanınıza Aruoba’nın kitabını da almanız. Hatta topluca okumak için bir 10-15 dakikanizi ayırabilirsiniz. Bu güzel siirler, eminim ortamınızı daha da güzelleştirecektir.
Kitap 2004’te yayınlanmiştı ama, bulmakta zorluk çekileceğini sanmam. Harcıalem şeylerin fazlasıyla ragbet görduğü günümüzde, malumunuz böyle güzelliklere ilgi oldukça az.
Damıtılmış duru güzelliklerle örülü dizelerin sıralandığı kitaptan, ilgilenenler icin yaptığım birkaç alıntıyı, tadımlık olarak sunuyorum; ….3 Mayıs 2010
IX. Bölümden
Bahar gelir sonunda-
Bu mu güvendiğiniz?
-Güven değil ki bu:
Gidiverir de, sonunda
……………………………..
Duruyoruzdur siz gelirken
Gelirsiniz ve geçersiniz-
Bizse hâlâ oradayızdır
Bütün olanlardan sonra
Bu yüzden: nasıl başında
Görmedinizse bunu
Sonunda da zaten geçmiş
Ve görmemişsinizdir
XI. Bölümden
Şimdi karanlık çökmüşken
Çay şırıltısızca akar
Güneş artık uzaktayken
Dereler kurumağa kurulu
Hiç tren geçmeyecekken
Rüzgar suskunlaşmış
Kıpırtısız yapraklarımız
Gergin parmaklı eller
Gibi kavramışken göğü
Siz de hep uyumuşken
Biz buradayız gene işte
Ölümün ululuğuyla
Oruç Aruoba, "Doğançay’ın Çınarları"
1Oruç Aruoba, "Doğançay’ın Çınarları", Metis Yayınları, Ekim 2004.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Yazar: Gulseren Mungan Yavuzturk