KOMPARTIMANDA YOLCULUK

Bu kompartıman görüntüsünü bir Alman kitabından aldım. Foto 1960’lı yıllara ait. Trenle seyahat etmiş olanların kompartıman yolculuğu anıları çoktur. Öykü olabilecek anılardır bunlar. Bazen insan tanımadığı biriyle sohbete başlar, yolculuğun nasıl bittiğini anlamazdı. Fakat bazen de yolculuk epey meşakkatli olurdu.

Eskiden posta treni ile seyahat etmiş olanlar bilirler. Makas başında diğer trenin geçmesini beklerken, kompartımanın içinde terlerdi insan. Bekleme sırasında ayran ve su satanlar gelirdi de insan biraz olsun serinlerdi.

Trenler bazen çok kalabalık olurdu. Kompartımanda değil uzanacak, oturacak yer bile bulunmazdı. Bazen de bomboş bir trene rastlar insan, o zaman rahat bir yolculuk yapılırdı. Ben bir keresinde bomboş bir kompartımanda seyahat ettiğimi hatırlıyorum. Fakat dediğim gibi sadece bir kere oldu bu. Denizli’den İzmir’e kadar kompartımanda tek başına gelmiştim.

Paylaştığım fotoğraftaki kişi şanslıymış, üçüncü mevki bir vagonda seyahat etmiyor. Sanıyorum 60’larda Almanya’da ahşap oturma yerleri olan vagon kalmamıştı, bizde ise daha uzun yıllar sürmüştü. Bizler öğrenciyken ahşap oturma yerleri olan kompartımanlarda seyahat ederdik, gene de güzel gelirdi bize, bir yerimiz ağrımazdı. Velhasıl, demiryolcuların anıları bitmez.

Hüdai Ülker